Hevesim kırıldı.

Yıllardır deli gibi öğretmen olmak istiyordum ben ama artık korkuyorum..
Sınavı falan kazanmayı geçtim artık. Okuduktan sonra ne olacağım diye düşünmeye başladım.
O yüzden ders çalışma azmimde yine bir düşme oldu.
Kitap açmak, tek bir tane soru çözmek istemiyordum ki dershanenin ilk başlarında günde 300 soruya yakın çözüyordum..

Dün çok güzel bir gün geçirdim.
Arkadaşlarımın yanındaydım bütün gün.
Güldüm, eğlendim, kendimi değerli hissettim.

Akşam yanıma gelen arkadaşımın bir haberiyle buruldum biraz.
Burulmak değil aslında da, ne bileyim.
"Şu kızla konuuyormuş" dedi.
Yok yok öyle içim falan acımadı da. Değişik bir şey işte.

Elimde iki tane değerli kitap.
Çok sevdim ben kitaplarımı.

Şimdi gidip ders çalışmam gerekiyor blog.
Yarın taramaya girmem gerekiyor..
Gerekiyor da gerekiyor işte.

Şu dengesiz ruh halimden de nefret ediyorum.
Yarım saat önce çok iyiyken şimdi durduk yere kafam bozuluyor.
Amaaaan.
Hadi gidiyorum.