23 Kasım 2011 Çarşamba

Tanınmazlık ülkesi.

Bazen beni kimsenin tanımadığı bir yere gitmek istiyorum.
Bağırayım, çağırayım rahat rahat.
Sokaklarda şarkı söyleyerek gezeyim.
Kim ne der diye düşünmeyeyim.
İçeyim, küfür edeyim, saçmalıyayım..
Şununla konuştum bununla küstüm derdim olmasın.
Kimse tanımıyor nasıl olsa.
Gerçekten öle bir şey olsa ne yapardım biliyor musunuz ? Yoldan geçenlerle dertleşirdim, onlarla konuşurdum, gülerdim.
Ama kimseyle çok yakın olmazdım.
Ertesi gün,
Hep bir "Sarhoştum hatırlamıyorum" kafasında olurdum.

2 yorum:

  1. bazen yurtdışında olduğumda bu hisse kapılıyorum kimsenin tanımadığı biri oluveriyorsun ve bu durum bazen çok hoşuma gidiyor:)

    http://sonsuzdekorasyon.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  2. Ne güzel :)
    İlgiyle takip ededeceğim blogunuzu :)

    YanıtlaSil